بذر ترب سفید

توضیحات

نام علمی : sativus Raphanus
خانواده : Cruciferae یا Brassicaceae( صلیبیان)

ترب سفید کشیده  ریشه ای سفید و برگ‌های بیضی شکل و کشیده دارد. ترب گیاهی است که در هر آب و هوایی می روید ولی در گرمای تابستان ریشه های آن پوک می شود از این جهت باید در فصول معتدل و نسبتا خنک به جز در شرایط یخبندان اقدام به کاشت ترب نمود.

ترب گیاهی دو ساله است در سال اول برپدهی و غده دهی می نماید و در بهار سال بعد شروع به گلدهی می نماید.
ترب ها دارای ریشه های متورم به شکل های گرد یا دراز هستند که گاها وزن ریشه های آنان به 4 الی 5 کیلوگرم نیز خواهد رسید.

اصولا ترب خاکهای نیمه سبک، پوک و دارای زهکش خوب را می پسندد. به خاک سبک و غنی نیاز دارد. خاک سنگین و سنگلاخی باعث منشعب شدن ریشه آن شده و کیفیت آن کم میگردد. بهترین pH برای رشد بین 6 و 7 می باشد.اگر ترب را در خاک های رسی کاشت نمایید، غده های آن با اشکال متفاوت و با انشعابات فراوان خواهند ش، خاکهای شنی هم باعث تند شدن طعم ترب خواهد شد. مزرعه ترب را قبل از کاشت با شخم عمیق (30-35 سانتیمتر) مواجه می سازند.
گیاه ترب به سرما مقاوم است.بذور ترب زمستانه را در فاصله 20-15 تیر می کارند.
ترب های تابستانه را در اوایل بهار کشت می کنند. کاشت زودتر ترب باعث عدم غده دهی و تشویق گیاه به بذردهی می شود. کاشت دیرتر ترب موجب پوسیدگی بذور قبل از سبز شدن خواهد شد.
عمق کاشت بذور ترب حدود 3 سانتیمتر است.
مقدار بذور مصرفی 25-15 کیلوگرم در هکتار توصیه می گردد.
تراکم کاشت ترب را 50 × 25 سانتیمتر انتخاب می کنند.
دورۀ رشد ترب های تابستانه حدود 50 روز و ترب های زمستانه حدود 120 روز است.
آب و هوای خشک ، خاک خشک ، عدم حاصلخیزی و تابش شدید نور خورشید از کیفیت و کمیّت محصول ترب می کاهند بطوریکه ترب های خشبی ، پوک و طعم تند حاصل می آیند.
در مواردی که اختلاف دمای شب و روز بیش از 10-7 درجه سانتیگراد باشد ، بوته های ترب به گلدهی
می افتند. آبیاری و وجین علف های هرز، تنک کردن و پاشیدن کود باعث افزایش کمیت و کیفیت مصولات می شود.
توصیه کوددهی مزرعه ترب به قرار زیر می باشد :
کود دامی پوسیده 30-20 تن در هکتار در زمان کاشت
کود شیمیایی ازته 150 کیلوگرم در هکتار طی چند دفعه در اوایل دوره رشد گیاه
کود شیمیایی فسفره 100 کیلوگرم در هکتار در موقع کاشت
کود شیمیایی پتاسه 120 کیلوگرم در هکتار در موقع کاشت
برداشت ترب زمستانه در اواخر پائیز تا اواسط زمستان صورت می پذیرد.
بوته های برداشت نشده در مواجهه با روزهای بلند و گرم اواخر زمستان به گلدهی می نشینند.